Śnieć cuchnąca pszenicy [Tilletia caries]

Występowanie i znaczenie

Na pszenicy ozimej i jarej; może porażać także żyto, pszenżyto, jęczmień, trawy uprawne i dzikie. Przed
wprowadzeniem zaprawiania materiału siewnego najważniejsza choroba pszenicy.

Okres wykrywania

Po wykłoszeniu się.

Obraz choroby

Śnieć cuchnąca pszenicy rozwija się w ziarnach, względnie pod plewami kłosa. Chore rośliny mogą być nieco krótsze. Porażone kłosy mają niebieskozielone zabarwienie i nie dochodzą do kwitnienia. Zamiast zdrowych, złotożółtych i czerwonawych ziaren rozwijają się początkowo maziste, potem twarde, matowe, szarobrązowe ziarna porażone śniecią, które są wypełnione czarnobrązowym pyłem zarodnikowym o zapachu zalewy śledziowej. Z reguły porażone są w kłosie wszystkie ziarna.

Wzmożone występowanie

Niskie temperatury podczas kiełkowania, ok. 5-10°C.

Możliwość pomylenia

Śnieć karłowa pszenicy (tutaj źdźbła w normalnym przypadku krótsze)

Agrotechniczne działania zapobiegawcze

• materiał siewny z plantacji nieporażonych,
• wczesny wysiew pszenicy ozimej, późniejszy wysiew pszenicy jarej.