Mączniak rzekomy grochu [Peronospora viciae pisi]

Sprawcą mączniaka rzekomego grochu są grzybopodobne lęgniowce Peronospora viciae pisi. Największe zagrożenie infekcją występuje wiosną, w warunkach podwyższonej wilgotności.

Mączniak rzekomy grochu – objawy

Objawami porażenia mączniakiem rzekomym grochu są żółtawe, z czasem ciemniejące plamy na górnych powierzchniach liści. Na spodzie liści pojawiają się zarodniki konidialne, tworząc obfity szary, przechodzący w fioletowy, nalot. Takie same objawy mogą wystąpić także na strąkach. Zaatakowane części roślin zamierają, co prowadzi do spowolnienia rozwoju, a w skrajnych przypadkach do zamierania całych roślin.

Mączniak rzekomy grochu – zapobieganie i zwalczanie

Nasilenie presji mączniaka rzekomego grochu obserwuje się w czasie długo utrzymującej się mgły lub innych czynników zwiększających wilgotność. Dlatego ważne jest lokalizowanie upraw w miejscach dobrze nasłonecznionych i przewiewnych. Pozwala to na szybkie osuszanie upraw, co zmniejsza ryzyko zakażenia roślin tym patogenem.

W ograniczaniu wystąpienia mączniaka rzekomego grochu duże znaczenie ma staranna agrotechnika i prawidłowy płodozmian. Należy stosować wysokiej jakości materiał siewny zaprawiony fungicydem, a w przypadku infekcji wykonać chemiczny zabieg grzybobójczy.