Pleśń śniegowa zbóż i traw [Microdochium nivale]

Pleśń śniegowa zbóż i traw – charakterystyka

Pleśń śniegowa zbóż i traw, wywoływana przez grzyba Microdochium nivale, to groźna choroba atakująca wiele gatunków zbóż oraz traw. Jej rozwój jest silnie związany z długością zalegania pokrywy śnieżnej na polach, na których gleba nie zamarzła przed opadem.

Objawy występowania pleśni śniegowej zbóż i traw

Pierwsze objawy pleśni śniegowej pojawiają się już jesienią. W uprawach zbóż można wtedy zauważyć skręcone, zdeformowane siewki pokryte białoróżową, watowatą grzybnią. Wiosną, po stopnieniu śniegów są pokryte pleśnią o barwie od brudnobiałej do jasnoróżowej, która przy słonecznej i wietrznej pogodzie znów znika. W miejscach zainfekowanych przez pleśń śniegową zbóż występują także czarnobrązowe owocniki.

Jak rozpoznać pleśń śniegową zbóż i traw?

Pleśń śniegowa towarzyszy roślinom jako charakterystyczna, białoróżowa grzybnia pokrywająca ich liście i źdźbła. Po pewnym czasie grzybnia staje się czerwonopomarańczowa.

Jak wygląda pleśń śniegowa zbóż i traw?

Pleśń śniegowa zbóż to białoróżowa, watowata grzybnia, pokryta ciemnymi owocnikami.

Okres i miejsce występowania pleśni śniegowej zbóż i traw

Pleśń śniegowa zbóż i traw może pojawić się już jesienią, szczególnie w miejscach narażonych na przykrycie śniegiem, jednak najbardziej widoczna jest wiosną, po roztopieniu pokrywy śnieżnej.

Kiedy może się pojawić pleśń śniegowa zbóż i traw?

Rozwój pleśni śniegowej zbóż jest najbardziej prawdopodobny, gdy pokrywa śnieżna utrzymuje się długo na polu. Niskie temperatury i wilgotność sprzyjają rozwojowi grzyba.

Pleśń śniegowa zbóż i traw – szkodliwość

Pleśń śniegowa prowadzi do obumierania roślin oraz słabego wzrostu i wykształcenia ziaren. Porażone rośliny obumierają, natomiast wzrost tych, które przetrwają, zostaje zahamowany, a ich kłosy wytwarzają słabo wykształcone ziarna.

Pleśń śniegowa zbóż i traw – zapobieganie

• dobre przyoranie resztek pożniwnych,
• stosowanie zdrowego i prawidłowo zaprawionego materiału siewnego,
• wczesne nawożenie azotem na wiosnę.

Pleśń śniegowa zbóż i traw – zwalczanie

Zwalczanie pleśni śniegowej obejmuje działania interwencyjne i profilaktyczne. Środki chemiczne można stosować jesienią (zapobiegawczo) lub wiosną po stopnieniu śniegu (interwencyjnie). Przedsiewne zaprawianie nasion również stanowi ważny element zapobiegania chorobie.

Skuteczne środki na pleśń śniegową zbóż i traw

By pleśń śniegowa nie pojawiła się w uprawach, stosuje się środki prewencyjne w postaci zapraw nasiennych. Skuteczne zaprawy zawierają substancje z grupy karboksyamidów, często w połączeniu z innymi związkami np. triazolami.

Jakie uprawy atakuje pleśń śniegowa zbóż i traw?

Pleśń śniegowa pojawia się przede wszystkim na życie i jęczmieniu, a w rejonach szczególnie zagrożonych także na pszenicy.

Pleśń śniegowa zbóż i traw – cykl rozwojowy

Przenoszenie pleśni śniegowej następuje głównie poprzez materiał siewny, może jednak także wychodzić z gleby, ponieważ patogeny potrafią przetrwać na resztkach pożniwnych. Zboża podczas wzrostu zostają zakażone przez zarodniki konidialne pleśni śniegowej zbóż, które rozwijają się wraz z kiełkiem, porażając wschodzące rośliny.

Jakie są przyczyny rozwoju pleśni śniegowej zbóż i traw?

• zakażony materiał siewny,
• zbyt gęsty siew i wybujały łan,
• uprawa zboża po zbożu,
• uproszczona uprawa roli,
• pokrywa śnieżna na niezamarzniętej glebie (niewielkie natężenie światła, wysoka zawartość CO2).

Jakie są skutki rozwoju pleśni śniegowej zbóż i traw?

Pleśń śniegowa zbóż i traw prowadzi do zahamowania wzrostu lub obumierania porażonych roślin, a co za tym idzie – znacznej utraty plonu. W przypadku wysokiego stopnia porażenia może dojść nawet do całkowitej likwidacji plantacji.