Rumianek [Matricaria sp.]

Gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Jednoroczny jary lub zimujący chwast z wrzecionowatym korzeniem. Roślina dnia długiego, światłolubna. Preferuje stanowiska świeżo uprawiane, zasobne w składniki pokarmowe, jednak z niską zawartością wapnia. Często spotykany na glebach ilastych lub piaszczystych.

Występowanie

Występuje przede wszystkim na plantacjach zbóż, rzepaku, buraków, ziemniaków, roślin strączkowych oraz kukurydzy na obszarze całego kraju, z wyjątkiem części północno-wschodniej, gdzie zasiedla pojedyncze stanowiska. Dziko występuje również na przydrożach.

Opis rośliny

Chwast o łodydze nagiej, silnie rozgałęzionej, wewnątrz pustej, dorastającej do 15-50 cm wysokości. Na końcach rozgałęzień dochodzi do zawiązywania się koszyczków. Roślina wydziela silny, aromatyczny zapach. Liścienie są maczugowate, na końcach trójkątne, nie posiadają ogonków. Są owłosione. Liście właściwe rośliny są skrętoległe, początkowo lancetowate, siedzące, 2- lub 3-krotnie pierzastodzielne, bez ogonków. Łatki są nitkowate, ostro zakończone. Rumianek tworzy cienki korzeń palowy, który mocno się rozgałęzia. Kwiaty brzeżne nibyjęzyczkowe zebrane są w koszyczek, żeńskie, koloru białego, wraz z przekwitaniem odginają się w dół. Koszyczki osiągają średnicę do 22 mm. Dno kwiatowe jest stożkowate, bez owłosienia, wewnątrz puste. Owocem jest podłużna niełupka niewielkich rozmiarów (dorasta do długości 0,1 mm), która na szczycie jest lekko wygięta. Posiada pięć żeberek na jednej stronie.

Każda roślina wytwarza ok. 500 nasion, które zdolność kiełkowania w glebie mogą zachować przez okres nawet 11 lat. Wschody obserwuje się wyłącznie z niełupek znajdujących się w najpłytszej warstwie gleby. Proces kiełkowania może się rozpocząć już w temperaturze 2-3°C. Chwast kwitnie od maja do sierpnia.