Strąkowiec bobowy [Bruchus rufimanus]

Występowanie i znaczenie

Szerokie rozpowszechnienie w głównych rejonach uprawy bobu i bobiku. Skutkiem żerowania szkodnika na plantacjach bobu jest spadek wielkości plonu oraz jego jakości (nie nadaje się do konsumpcji). Zagrożenie może stanowić również podczas składowania nasion w przechowalniach. Największe szkody na plantacjach wyrządzają larwy. W wyniku żerowania larw obniża się zdolność kiełkowania nasion nawet o 40%.

Okres wykrywania

Dorosłe osobniki wiosną przelatują z przechowalni na plantacje bobu, a około 60% z naturalnych kryjówek gdzie zimowały. Najliczniejszy ich pojaw odnotowuje się zwykle pod koniec czerwca.

Opis szkodnika

Strąkowiec bobowy to chrząszcz z rodziny stonkowatych. Jest szkodnikiem owalnego kształtu, który dorasta do 4 mm długości. Wyróżniają go pokrywy skrzydłowe koloru czarnoszarego z widocznymi białymi plamkami oraz włoskami. Zagraża uprawom bobu zwłaszcza wczesnym latem – wtedy bowiem intensywnie się rozmnaża. Samice składają jaja na młodych strąkach bobu (najczęściej w lipcu), z kolei grube i białe larwy o ciele zakrzywionym w podkówki wgryzają się do nasion, gdzie ulegają przepoczwarczeniu. Objawem obecności szkodnika w nasionach są tzw. „okienka”.

Szkodniki bardzo często opuszczają swoje siedliska dopiero w przechowalni, a początkowo zajęte przez nie strąki wyglądają zdrowo i zbierane są z pola jako plon wysokiej jakości. Postacie dorosłe szkodnika spotkać można na przełomie sierpnia i września. W sezonie występuje jedno pokolenie szkodnika.

Wzmożone występowanie

• pozostawione na polu resztki roślinne,
• stosowanie niezaprawionego materiału siewnego,
• zbyt późny termin siewu,
• niewłaściwy płodozmian.

Agrotechniczne działania zapobiegawcze

• lustracje pod kątem obecności szkodnika prowadzone od wschodów roślin,
• właściwy płodozmian – unikanie uprawy motylkowatych po sobie,
• zabiegi agrotechniczne, których celem jest niszczenie resztek roślinnych – podorywka, orka głęboka,
• zaprawiony i zdrowy materiał siewny,
• możliwie wczesny siew nasion,
• wczesny zbiór,
• zachowanie izolacji przestrzennej od innych upraw roślin motylkowatych.