Żyto ozime [Rye (Winter)]

Żyto ozime często uprawia się na najsłabszych stanowiskach, jakie mamy do dyspozycji w gospodarstwie. Wynika to z faktu niewielkich wymagań glebowych tego zboża. Niemniej warto nim obsiewać także lepsze ziemie, gdyż można wtedy liczyć na znaczącą poprawę plonowania. W połączeniu ze stosunkowo niskimi nakładami na ochronę plantacji sprawia to, że żyto ozime jest bardzo atrakcyjną alternatywą dla innych upraw.

Poza zasobnością gleby, kluczowym czynnikiem plonotwórczym w przypadku żyta ozimego jest termin siewu. Zbyt późny znacząco pogarsza zimotrwałość roślin, co odbija się na wysokości plonu. Siew powinien być więc przeprowadzony w drugiej połowie września, aczkolwiek należy wziąć pod uwagę lokalne warunki, gdyż optymalne terminy siewu żyta ozimego są nieco odmienne w różnych regionach kraju.

Pomimo najwyższej spośród zbóż odporności na choroby, podobnie jak inne gatunki, żyto ozime wymaga chemicznej ochrony fungicydowej, a także zwalczania chwastów i szkodników. Nieodpowiednio zabezpieczona plantacja żyta ozimego może bowiem plonować nawet o kilkadziesiąt procent słabiej od upraw właściwie chronionych fungicydami i insektycydami.