Owies

Choć owies zajmuje daleką pozycję w strukturze zasiewów w Polsce, zboże to ma kilka ważnych cech, które mogą skłonić producentów rolnych do zaprzestania marginalizowania jego znaczenia.

Owies najczęściej przeznaczany jest do produkcji pasz. Zarówno solo, jak i w mieszankach jest bardzo cenionym składnikiem w żywieniu zwierząt gospodarskich. Szczególnie wartościowy jest dla hodowców koni.

Ze względu na specyfikę wzrostu owies świetnie radzi sobie w konkurencji z chwastami. Wynika to choćby z tego, że kiełkuje w bardzo niskich temperaturach i w miarę wzrostu roślin szybko zacienia powierzchnię gleby, co daje mu znaczącą przewagę w rywalizacji z niepożądanymi gatunkami.

Owies ma również doskonałe właściwości fitosanitarne. Jego rola w płodozmianie jest więc niezwykle cenna, gdyż nie jest on atakowany przez choroby podstawy źdźbła. Pozwala to na przerwanie łańcucha żywicielskiego tych patogenów i zmniejszenie presji chorób spowodowanej dominującą pozycją zbóż w strukturze zasiewów.